Het loslaten van de placenta is een natuurlijk proces dat plaatsvindt na de geboorte van de baby. Dit proces wordt ook wel de "nageboorte" genoemd. Hierbij wordt de placenta van de baarmoederwand gescheiden en uit het lichaam van de moeder gedreven door middel van naweeën. Er zijn verschillende factoren die bijdragen aan het loslaten van de placenta:
Baarmoedercontracties: na de geboorte van de baby blijven de baarmoederspieren samentrekken. Deze naweeën helpen om de bloedvaten die de placenta van voedingsstoffen en zuurstof voorzagen te comprimeren en af te sluiten. Dit proces helpt bij het scheiden van de placenta van de baarmoederwand.
Oxytocine: dit hormoon wordt geproduceerd door de hypofyse en speelt een cruciale rol bij het loslaten van de placenta. Oxytocine zorgt voor het samentrekken van de baarmoeder, wat helpt om de placenta van de baarmoederwand te scheiden en uit te drijven.
Krimpende baarmoeder: na de geboorte van de baby krimpt de baarmoeder, wat helpt bij het losmaken en scheiden van de placenta van de baarmoederwand.
Zwaartekracht: bij een staande of zittende houding van de moeder kan de zwaartekracht helpen bij het uitdrijven van de placenta.
De combinatie van deze factoren zorgt ervoor dat de placenta loslaat en wordt uitgedreven. In de meeste gevallen gebeurt dit binnen 30 tot 60 minuten na de geboorte van de baby. Als de placenta niet vanzelf loslaat, kunnen er medische interventies nodig zijn om complicaties, zoals overmatig bloedverlies of infectie, te voorkomen.
Als vroedvrouw of doula is het belangrijk om te weten wat je kunt doen als de placenta niet meteen vanzelf geboren wordt. Er zijn verschillende natuurlijke methoden die je kunt proberen om de een handje te placenta te helpen wanneer er zich geen medisch noodgeval voordoet.
Geduldig afwachten: meest voor de hand liggend en toch niet zo evident voor de meeste zorgverleners. Geef de moeder tijd om te ontspannen en laat haar lichaam het natuurlijke proces van het loslaten van de placenta voltooien. Door de adrenaline van de persfase moet een mama vaak nog bekomen. Hierdoor kan het even duren tot de nodige oxytocine opnieuw stroomt.
Huid-op-huidcontact: plaats de pasgeboren baby op de borst van de moeder, wat de afgifte van oxytocine kan stimuleren en de placenta kan helpen uitdrijven.
Borstvoeding: moedig de moeder aan om de baby aan de borst te leggen. Het zuigen van de baby stimuleert de afgifte van oxytocine, wat helpt bij het loslaten van de placenta.
Baarmoedermassage: masseer zachtjes de baarmoeder van de moeder om de placenta los te maken en te helpen uitdrijven.
Ledig de blaas: moedig de moeder aan om te plassen, wat kan helpen om de druk op de baarmoeder te verlichten en het loslaten van de placenta te bevorderen.
Zwaartekracht: vraag de moeder om rechtop te zitten of te staan om de zwaartekracht te gebruiken om de placenta uit te drijven.
Tepelstimulatie: stimuleer zachtjes de tepels van de moeder om de afgifte van oxytocine te bevorderen, wat kan helpen bij het uitdrijven van de placenta.
Aromatherapie: gebruik etherische oliën zoals lavendel of kamille om de moeder te helpen ontspannen en de placenta-uitdrijving te ondersteunen.
Warmte: plaats een warm kompres op de buik van de moeder om de spieren te helpen ontspannen en de placenta te helpen loslaten.
Homeopathische middelen: overweeg het gebruik van homeopathische middelen zoals Arnica of Caulophyllum om het proces van placenta-uitdrijving te ondersteunen.
Zet "speciale thee": soms kan het aanreiken van een "speciale thee" die de placenta zogezegd helpt los te laten zorgen voor een placebo-effect.
Afleiding: praat met de moeder en leidt haar gedachten weg van de druk om de placenta geboren te laten worden. Laat haar contact maken met haar baby.
Let op: Het is belangrijk om te weten dat als de placenta niet binnen een redelijke tijd na de geboorte van de baby komt (meestal binnen 30-60 minuten), het noodzakelijk kan zijn om medische interventie te zoeken. Een vertraagde placenta-uitdrijving kan leiden tot overmatig bloedverlies of infectie en moet met zorg worden behandeld. Raadpleeg altijd een medisch professional bij twijfel.
Commenti