Nieuwe ontwikkeling in zwangerschapsmonitoring: de NEMO-techniek

Foto: Kathleen Van Vaerenbergh

Er is een baanbrekende technologie waarmee men baby's in de buik kan volgen. De NEMO-monitoringstechniek maakt gebruik van een draagbaar apparaat om de gezondheid van de ongeboren baby te volgen. De naam NEMO is een afkorting voor 'Nearshore Monitoring and Modelling: Inter-scale Coastal Behavior'. Hoewel er nog verschillen in gebruik zijn volgens merk en model van het apparaat, werkt het als volgt:

1. Sensor plaatsen: er worden electrodepatches geplakt op de buik van de moeder. Deze sensor is ontworpen om comfortabel te zijn en gemakkelijk op de huid te bevestigen.

2. Verbinding maken: de sensor communiceert draadloos met een ontvanger, zoals een smartphone, tablet of een speciaal monitoringapparaat. Dit kan gebeuren via Bluetooth, Wi-Fi of andere draadloze communicatiemethoden.

3. Gegevens verzamelen: de sensor detecteert de hartslag, bewegingen en positie van de baby. Dit gebeurt door gebruik te maken van laagfrequente signalen die veilig zouden zijn voor zowel de moeder als het kind.

4. Gegevensanalyse: de verzamelde gegevens worden geanalyseerd door de bijbehorende software, die de resultaten presenteert in grafieken of visuele weergaven.

5. Real-time monitoring: De zorgverleners kunnen de gegevens in real-time vanop afstand bekijken op het gekoppelde apparaat, waardoor ze op de hoogte blijven van de toestand van de baby.

Enkele voordelen van de NEMO-techniek:

1. Draadloos:: deze techniek maakt gebruik van laagfrequente signalen, wat als veilig wordt beschouwd voor zowel moeder als kind.

2. Vaste positie van patches: door het opkleven van de patches is het makkelijker om de moeder te masseren. Zowel met de handen als een rebozo.

3. Veiligheid: deze techniek maakt in tegenstelling tot een CTG of doptone gebruik van laagfrequente signalen, wat als veiliger wordt beschouwd voor zowel moeder als kind.

4. Real-time gegevens: informatie over de hartslag, bewegingen en positie van de baby wordt in real-time verzameld.

5. Thuisgebruik: In theorie zou men de NEMO ook van thuis uit kunnen monitoren, wat ervoor kan zorgen dat de moeder minder snel of helemaal niet naar het ziekenhuis moet vertrekken. In de praktijk gebeurt dit nog zelden.

Mogelijke nadelen:

1. Veiligheid: Hoewel de NEMO-monitoring gebruik maalt van laagfrequentie golven is het noodzakelijk dat er verder donderzoek wordt gedaan om de veiligheid op lange termijn te waarborgen.

2. Niet onder water: de NEMO-techniek laat niet toe om onder water gebruikt te worden. Bij een badbevalling is het dus niet combineerbaar.

3. Kosten: De aanschaf van de NEMO-techniek kan voor sommige ziekenhuizen een financiële uitdaging vormen.

4. Technische problemen: zoals bij elke nieuwe technologie, kunnen er storingen en problemen optreden die de nauwkeurigheid en bruikbaarheid beïnvloeden.

Toch is het ook belangrijk om te benadrukken dat continue monitoring niet altijd noodzakelijk is voor elke zwangerschap. NEMO kan nuttig zijn bij bevallingen waar er een verhoogd risico is op complicaties of wanneer extra monitoring gewenst is. Het is echter aan te raden om de natuurlijke vooruitgang van de bevalling te respecteren en het monitoren uit te stellen tot wanneer de arts het noodzakelijk vindt net zoals bij een andere manier van opvolging. Communicatie met de zorgverlener is cruciaal om te bepalen wat het beste is voor jou en je baby.

Uiteindelijk is het belangrijkste doel om de gezondheid en het welzijn van zowel de moeder als het kind te waarborgen, waarbij technologie kan helpen, maar niet ten koste mag gaan van de natuurlijke bevallingservaring.